In 2006 maakte Elspeth Diederix voor de fiets- en voetgangerstunnel van station Apeldoorn een serie foto’s onder de titel Selvatica plastica: plastic oerwoud. De foto’s hangen aan weerszijde van de tunnel die onder het station doorloopt. Twee van de foto’s zijn langgerekt en lopen, over het plafond van de tunnel, van de ene naar de andere zijde.
De kunstenaar associeerde de donkere, enigszins vochtige tunnel met de jungle. Dit leidde tot een fotoserie van voorwerpen in een natuurlijke, groene omgeving. Het zijn alledaagse, goedkope, meestal plastic voorwerpen: een fles, een boodschappentasje, een gieter, ballonnen en verjaardagskaarsjes. De voorwerpen werken vervreemdend. Ze zijn misplaatst: je ervaart ze als vervuiling van de natuur. Andere foto’s binnen het werk tonen wel ongerepte natuur: een colonne mieren die blaadjes verplaatst, een zwerm vlinders en een verstild meer waar iets in het water plonst.
De gemeente Apeldoorn gaf opdracht tot dit kustwerk, in het kders van het stationsproject.
Elspeth Diederix
Elspeth Diederix (1971) studeerde aan de Gerrit Rietveld Academie en de Rijksacademie van Beeldende Kunsten in Amsterdam. Haar foto’s hebben een vervreemdende signatuur. Door de manipulatie van de natuurlijke omgeving creëert zij een nieuwe biotoop. Diederix maakt ook korte films die te karakteriseren zijn als bewegende foto’s: een vaste camerapositie in de natuur met een bewegend element. Haar werk wordt regelmatig tentoongesteld en is op verschillende plekken in de openbare ruimte te zien. Enkele foto’s van haar maken deel uit van van het Stedelijk Museum. In 2002 ontving ze de Prix de Rome.
