In 1881 werd de spoorlijn van Haarlem naar Zandvoort aangelegd op initiatief van een groep ondernemers. Zij wilden in navolging van het populair geworden zeebaden een mondaine badplaats stichten. De comfortabele ontsluiting per trein verbond Zandvoort met Haarlem en Amsterdam. Ook was sprake van directe treindiensten naar Duitsland en Zwitserland. Zandvoort werd een badplaats met internationaal aanzien; eerst geliefd bij de elite en daarna populair bij het brede publiek.
Het huidige stationsgebouw van Zandvoort aan Zee – destijds Zandvoort Bad geheten – werd in gebruik genomen op 26 juni 1908. Het verving het station Zandvoort Dorp. Het riante stationsgebouw bevat stijlkenmerken van de Hollandse renaissance en de art nouveau. Het beschikt over een bescheiden decoratieprogramma met het thema ‘visserij en zee’. Het stationsontwerp wordt toegeschreven aan D.A.N. van Margadant die als architect werkzaam was bij de Hollandse IJzeren Spoorwegmaatschappij (HIJSM).
Sectieltableau
In de buitengevel van het stationsgebouw bevindt zich boven een deur aan de perronzijde een sectieltableau met het opschrift "UITGANG". De typografie toont de invloed van de art nouveau. Het opschrift wordt geflankeerd door twee konijnen te midden van distelbloemen. Dit is een verwijzing naar de flora en fauna in de duinen van Zandvoort.
Het sectieltableau is een vorm van tegelmozaïek waarbij de afbeelding is opgebouwd uit tegels die de vorm van de voorstelling volgen. De voegen zijn een omlijsting van de contouren. Het effect is vergelijkbaar met de voorstellingen in glas-in-loodramen.
Het tableau is gemaakt door N.V. Fabriek van Brouwer’s Aardewerk, van Willem Brouwer. Hij ontwierp het uurwerk met keramieken omlijsting voor de stationshal
