Boven de trap die naar de voetgangerstunnel leidt, bevindt zich een raam van Willem Heesen. Het markeert het vertrek naar de sporen. Bij de productie van het raam paste Heesen glasfusing toe: het hechten van glasdelen door ze te verhitten in de oven. Tussen de lagen glas zijn pigmenten aangebracht. Het raam heeft als titel Het vertrek. In de expressionistisch-kubistische compositie zijn drie of vier menselijke figuren te onderscheiden die wuivend afscheid nemen. Twee figuren op de voorgrond kijken om naar een kleinere, achterblijvende figuur op de achtergrond. Linksboven bevindt zich een cirkel. Deze representeert een vierde figuur of de zon.
Station Almelo, een ontwerp van de architecten Koenraad van der Gaast en J.H. Baas, is een expressief voorbeeld van het naoorlogse modernisme. In de stationshal neemt het raam een prominente plek in. De dynamische compositie is opgebouwd uit hoekige stukken gekleurd glas in verschillende tinten blauw. Alleen de hoofden van de mensfiguren zijn rond. De donkere, overwegend horizontale en verticale lijnen doen denken aan de stangen van een glas-in-lood raam. In dit geval maken ze onderdeel uit van het ontwerp. De voorstelling suggereert nauwelijks diepte: perspectieflijnen ontbreken. Diepte is slechts gesuggereerd door een variatie in de afmeting van de figuren. Opvallend is de weergave van de gezichten van de twee centrale figuren. Deze zijn zowel in zijaanzicht als in vooraanzicht afgebeeld.
Het kunstwerk is een geschenk van de gemeente Almelo aan NS.
Willem Heesen
Wilhelmus (Willem) Heesen (1925-2007) genoot zijn opleiding als graficus aan de Koninklijke Academie van Beeldende Kunsten in Den Haag. Vervolgens studeerde hij aan de Glasschool in Leerdam waar hij les kreeg van Andries Copier (1901-1991). Na zijn afstuderen was hij werkzaam als beeldhouwer en glaskunstenaar. Tot 1977 was Heesen als hoofdontwerper verbonden aan de Glasfabriek Leerdam. Daarna startte hij de glasblazerij De Oude Horn in Acquoy.
