In 1975 ontwierp Jaap Karman een opvallende klok in het kader van een prijsvraag die was uitgeschreven door de gemeente Den Haag en de Nederlandse Spoorwegen. De opdracht was een kunstzinnige klok te ontwerpen die van minimaal drie kanten zichtbaar diende te zijn. Karman maakte een klok met drie wijzerplaten. De klok staat op een zes meter hoge paal en toornt boven het stationsplein uit. De zwart-witte diagonale strepen en de golvende vorm van de wijzerplaten contrasteren met de ‘strakke' omgeving waarin de klok staat: de verticale en horizontale lijnen van het stationsgebouw, de lantaarnpalen en de bovenleidingen van de trams. Sinds 2002 wordt de klok van binnenuit verlicht en past de tijd zich automatisch aan bij de wisseling van zomer- en wintertijd. Vanwege de zwart-witte strepen op de wijzerplaten, wordt de klok ook wel de Zebraklok genoemd.
Komen en gaan
De klok, die in juli 1977 werd geplaatst, kent een roerige geschiedenis. Binnen een half jaar na plaatsing werd hij door brand verwoest. Pas elf jaar later werd de gerestaureerde klok teruggeplaatst. In 1997 werd de klok tijdelijk verplaatst in verband met de aanleg van de Koningstunnel. In mei 2001 keerde de klok terug, op een nieuwe plek voor het station. In 2016 werd hij opnieuw weggehaald in verband met de uitbreiding van het stationsgebouw en de aanleg van een ondergrondse fietsenstalling. Naar verwachting keert de klok in 2019 weer op zijn vertrouwde plek terug. Ondanks de lange periodes van afwezigheid, is de Zebraklok uitgegroeid tot een icoon van het Haagse stationsplein. In 1988 bracht de kunstenaar zelfs een bouwplaat op de markt van zijn beroemde klok.
Jaap Karman
Jaap Willem (Jaap) Karman (1942) volgde de opleiding Binnenhuisarchitectuur aan de Koninklijke Academie van Beeldende Kunsten in Den Haag. Hij ontwierp onder meer opvallend straatmeubilair voor de gemeente Den Haag. Zijn monumentale banken groeien soms uit tot kleine bouwseltjes, zoals zijn bank in Rijswijk uit 1993.