De gevel van station Roosendaal werd door architect George van Heukelom voorzien van tal van sectieltegeltableaus. Een deel van het gebouw ging in de Tweede Wereldoorlog verloren. Het bombardement in 1944 trof vooral de stationshal. De gevel van de hoofdentree stond nog overeind. Toch werd bij de wederopbouw besloten ook dit gedeelte van de voorgevel neer te halen. Boven de entree hing de grote stationsklok. Ook hier bevonden zich sectieltegeltableaus, waaronder één met het Nederlandse Rijkswapen. Deze zijn verloren gegaan. Wie de sectieltegeltableaus heeft ontworpen, is onbekend.
Momenteel resteren nog 21 sectieltegeltableaus met 14 Rijkswapens. Ze bevinden zich in de zeven bogen van de vleugel links van de entree. Elke boog bevat drie sectieltegeltableaus. Centraal boven de middelste vensters is steeds een blauwe wereldbol afgebeeld. De wereldbol toont steeds een ander deel van de wereld. Aan weerszijden heeft de wereldbol vier witte vleugels. In de zwikken links en rechts van de tableaus met de wereldbol zijn steeds twee Rijkswapens aangebracht. Ook naast deze wapens zijn ornamenten vleugels weergegeven.
De schilden hebben de officiële kleuren van de nationale wapens en zijn gedekt met een kroon. Schuin onder de wapens is op banderols de naam van de natie vermeld. Het zijn de veertien wapens van ons omringende handelsnaties die per spoor vanuit Roosendaal bereikbaar zijn. Van links naar rechts zien we de (toenmalige) Rijkswapens van: Griekenland, Turkije, Rusland, Oostenrijk, Zwitserland, Italië, Duitsland, Frankrijk, Spanje, Portugal, Engeland, Denemarken, Zweden en Noorwegen. De reeks Rijkswapens is passend bij de uitstraling van Roosendaal als grensstation. Ze geven het stationsgebouw status. Bovendien benadrukken ze de bereikbaarheid van de wereld per spoor.
Zoals de meeste kunst die Van Heukelom liet aanbrengen op het gebouw zijn de sectieltegeltableaus vlak in de gevel verwerkt. Een sectieltegeltableau is een vorm van tegelmozaïek waarbij de contouren van de tegels de vorm van de afbeelding volgen. De voegen zijn de omlijning van die vormen. De techniek is rond 1900 ontwikkeld en heeft een vergelijkbaar effect als glas-in-lood. Het sectieltegeltableau was een specialiteit van de firma De Porceleyne Fles in Delft. Die firma maakte in opdracht van Van Heukelom ook de wijzerplaten van de stationsklokken in Maastricht.
