Ter ere van de opening van station Duivendrecht in 1993, werd een groot kunstwerk van Han Schuil geplaatst. Het bestaat uit zes stalen platte objecten, die op de taluds van de spoordijk lijken te zijn geplakt. De objecten, in signaalkleuren, doen denken aan seinvlaggen of omgevallen verkeersborden. Ze waarschuwen en bevragen de reizigers en passanten. Dat gebeurt met vormen die doen denken aan symbolen van gevaar: een groene pijl, iets wat lijkt op een diameterteken en een rood andreaskruis: een teken dat ook gebruikt wordt als gevaarsymbool voor giftige stoffen.
Johannes Jacobus (Han) Schuil (1958) studeerde aan de Academie voor Beeldende Kunsten in Rotterdam en vervolgende zijn opleiding bij Ateliers '63 in Haarlem. Schuil ontleent zijn vormen aan de alledaagse werkelijkheid. Hij brengt ze terug tot de essentie, herinterpreteert ze en beoogt daarmee een nieuwe realiteit te scheppen. Zijn werken in de openbare ruimte beschouwt hij als signalen en ijkpunten in een dynamische, chaotische maatschappij. Sinds 1985 schildert hij op metaal en laat hij de vorm en ruimtelijkheid van het metaal een rol te spelen in zijn werk. In 1995 had hij een overzichtstentoonstelling in het Stedelijk Museum in Amsterdam. De laatste tijd laat hij zich inspireren door de fotografie waarin warmte wordt omgezet in kleuren: zogenaamde thermogrammen. Schuil realiseerde verschillende werken in de openbare ruimte, waaronder een sculptuur bij het Westfriesgasthuis in Hoorn en een wandvullende installatie in de centrale hal van het Ministerie van Financiën.
