Honderd meter ten noorden van het station in Gramsbergen staat in een grasveld langs het spoor een kunstwerk van Tine van de Weyer. Het is een kring van zeven cortenstalen bogen. Op iedere boog rust een stapel keramische objecten met een ruwe vorm, omringd door een rij bakstenen met eronder een cirkel van grind. Met het werk wilde de kunstenaar de genius loci van de plek ervaarbaar te maken. De ronde grondvorm en het materiaalgebruik versterken de idee van een magisch ritueel: “een mythisch centrum waarin alles samenkomt,” aldus Van de Weyer. De zeven cortenstalen bogen staan stevig in de grond verankerd en komen hoog in de lucht bijeen. Zij verbinden als het ware de lucht met de aarde. Het beeld vindt zijn oorsprong in twee persoonlijke herinneringen. Het samendrommen van koeien rondom een pasgeboren kalf wordt verbeeld door de zeven cortenstalen bogen. De keramische objecten op de bogen verwijzen naar omlaag vallende brokken klei op een transportband van een steenfabriek. Het werk is een aankoop van de provincie Overijssel en maakt deel uit van een omvangrijk kunstprogramma Kunstlijn.
Tine van de Weyer
Tine van de Weyer (1951) is opgeleid aan de Academie Sint Joost in Den Bosch. Zij werkt als beeldhouwer, tekenaar en graficus. Van de Weyer is als hoofddocent beeldende kunst verbonden aan de Willem de Kooning Academie in Rotterdam. Ze was lid van diverse adviescommissies Beeldende Kunst van verschillende provincies en gemeenten. Als beeldend kunstenaar heeft zij werk gemaakt in de openbare ruimte van Pijnacker (een monument voor overleden kinderen, 2014) en in het naburige Haaksbergen, getiteld Cirkels in de Tijd.
Kunstlijn, kunstwegen
In 1989 startte NS, die dat jaar het 150-jarig bestaan van het Nederlandse spoor vierde, een samenwerkingsverband met de Stichting Beeldenroute Overijssel en de Tentoonstellingsdienst Overijssel. Er werd een kunstroute ingericht met kunstwerken op en rond stations langs de spoorlijn Zwolle-Emmen. Aanvankelijk kreeg het initiatief de naam Kunstlijn. Het project werd aangekondigd als ‘het meest langgerekte openlucht-kunstmuseum’. De kunst die in en rond de elf stations tussen Zwolle en Emmen werd gerealiseerd diende onder meer ‘het kunsttoerisme’ per trein te bevorderen.
Bij station Gramsbergen is nog een kunstwerk gerealiseerd: Leonardo – Gerrit Toon van Braco Dimitrijević. Rondom de stations Zwolle, Dalfsen, Ommen, Mariënberg en Hardenberg zijn kunstwerken te vinden van David Kessler, Jan van Munster, Bas Maters, Gerard Merz, Alwie Oude Aarninkhof, Joseph Kosuth, Rien Monshouwer, Lawrence Weiner en Nan Hoover.
In 2000 werd Kunstlijn voortgezet in het project Kunstwegen. Kunstwegen strekt zich uit van Zwolle tot Nordhorn, Duitsland. Stichting Kunstwegen sloot een Europees samenwerkingsverband met Duitse overheden en culturele instellingen. Inmiddels maken aan Nederlandse zijde ruim 75 kunstwerken onderdeel uit van de 132 kilometer lange route. Nog altijd wordt de route uitgebreid met nieuwe aanwinsten en initiatieven. In Gramsbergen is ook een informatiecentrum van Kunstwegen gevestigd.
