Aan de noordwestelijk wand van de hoge en door daglicht overspoelde stationshal van Venlo hangt een metalen wandsculptuur. Het dateert van 1958. Mogelijk is het een geschenk dat werd aangeboden bij de opening van het station. Het tafereel bestaat uit drie spoorwegwerkers. Het zwartgelakte werk is vervaardigd van ijzerdraden en kleine plaatjes ijzer. De sculptuur bevat veel opengewerkte delen. Hierdoor speelt de witte muur waaraan het hangt een prominente rol in de beleving. Het contrast tussen zwart en wit zorgt voor een sterke silhouetwerking. Het werk is nu moeilijk te zien vanuit de stationshal, omdat in de loop der tijd op de begane grond meer winkelruimte is gemaakt. Wel is het goed zichtbaar voor personeel dat toegang heeft tot de galerij op de eerste verdieping.
De compositie bestaat uit een klassieke driehoek. De drie spoorwerkers hebben elk hun eigen taak. De linkerfiguur staat op dwarsliggers en draait bouten vast met een lange T-sleutel. De rechterfiguur wendt zijn hoofd af. In zijn linkerhand heeft hij een nijptang en in zijn rechterhand draagt hij een balk. De bovenste figuur staat op een verhoging en is met een schietlood in de weer. Boven hem toornt een telegraafpaal. Het beeld wordt verder gevuld met telegraaflijnen, spoorstaven en dwarsliggers. De ledematen en torso’s van de spoorwerkers zijn opengewerkt. Daarmee heeft de kunstenaar de plooival van de kleding weergegeven.
De sculptuur werd gemaakt door Jacobus Augustinus (Jac) Schrage (1924-1987). Hij was beeldhouwer, edelsmid en monumentaal kunstenaar. Hij zou zijn opleiding hebben genoten aan de Vrije Academie. Venlo telt nog drie beelden van zijn hand. Ze stellen kinderen voor en staan alle drie bij scholen. Schrage maakte ze rond 1960. Waarschijnlijk maakte hij ook het siersmeedwerk aan de buitengevel van station Venlo.
