Tussen 1953 tot 1956 werd aan de noordzijde van station's-Hertogenbosch een tunnel gerealiseerd naar ontwerp van architect Sybold van Ravesteyn. De tunnel werd gebouwd om stadsdeel West beter te ontsluiten. Voor de vier buitenste pijlers maakte beeldhouwer Frans van der Burgt vier bas-reliëfs in hardsteen en een beeldengroep. De reliëfs zijn bewaard gebleven en prijken nu aan de vernieuwde stationstunnel.
Ook de beeldengroep, Cultuur en Arbeid getiteld, kreeg een nieuwe plek boven de Spoortunnel. Van der Burgt maakte in de jaren ’50 nog diverse andere kunstwerken in en rondom het station van ’s-Hertogenbosch. Zo maakte hij voor de stationshal een houten beeld waarvan de huidige verblijfplaats onbekend is.
Vier reliëfs van spoorpersoneel
Aan de centrumzijde van de tunnel zien we links een reliëf van een man die op een krukje trompet zit te spelen. Voor hem staat een lessenaartje met bladmuziek.
Op het rechterreliëf is een knielende man afgebeeld. Voor hem staat een aambeeld. Hij houdt met zijn rechterhand een lasmasker voor zijn ogen. Met zijn linkerhand hanteert hij de laselektrode. Op zijn rug draagt de man een mand met gereedschap.
Aan de westzijde is links een meisje afgebeeld met een hoed op: een bloemenverkoopster. Ze houdt bloemen in haar hand. Drie bossen bloemen staan om haar heen.
Rechts houdt een man een seinlamp in zijn handen. Hij zit op een krukje.
Welke betekenis de reliëfs als geheel hebben, is onbekend. Mogelijk zijn het beroepen die met het spoor verband houden. In de vroege jaren van de spoorwegen blies de conducteur niet op een fluitje maar op een trompet. De man met de seinlamp kan een spoorwachter zijn. De lasser staat wellicht voor het technisch onderhoud aan spoorstaven en spoormaterieel. En een bloemenverkoopster voor de services die de reiziger op het station kon vinden.
Frans van der Burgt
Franciscus Antonius (Frans) van der Burgt (1915-1985) begon als kopiist bij beeldenfabriek Van Bokhoven-Jonkers in ’s-Hertogenbosch. Hij studeerde na de oorlog bij Niel Steenbergen aan de Academie in Tilburg en bij Piet Esser aan de Rijksakademie van Beeldende Kunsten in Amsterdam. In 1952 keerde hij terug naar ’s-Hertogenbosch. Na 1959 woonde en werkte hij in Rosmalen. Hij maakte beelden in steen, brons en hout. Van der Burgt maakte in opdracht veel beelden voor de openbare ruimte die vooral in Noord-Brabant staan. Een bekend werk in ’s-Hertogenbosch is een serie reliëfs op de gerenoveerde Wilhelminabrug die na de oorlog herbouwd werd.
