Reizend zand

Apeldoorn is de inofficiële hoofdstad van de Veluwe. Bij een omvangrijke herinrichting van het stationsgebied die in 2008 gereedkwam, werd deze regionale context verder benadrukt. Op het uitgediepte plein werden grove dennen geplant. Op de achtergrond is een kunstmatige zandverstuiving zichtbaar: een lichtsculptuur van Giny Vos, getiteld Reizend zand. Vos liet zich voor dit kunstwerk inspireren door de zandverstuivingen op de Veluwe.

Het honderd meter lange lichtkunstwerk is aangebracht in de plint die toegang biedt tot de ondergrondse fietsenstalling en de perrontunnel. Daarboven staat het oude stationsgebouw uit 1875 dat als onderdeel van de herinrichting ook een update kreeg. Het kunstwerk omhult de entrees tot de fietsenstalling en de perrontunnel. Hierdoor lijkt het net alsof je als voetganger of fietser de zandduinen ingaat.

De ledlampjes van het kunstwerk knipperen aan en uit volgens wisselende patronen. Hierdoor wordt de suggestie gewekt van een geleidelijk verstuivend

Het zandlandschap kenmerkt zich door kleinschalige afwisselend open landbouwgebieden en gebieden die door bos of andere opgaande beplanting een besloten karakter hebben. Bebouwing in grote en kleine clusters is overal te vinden. Water speelt nauwelijks een zichtbare rol in het landschap. Hier en daar kruist de trein een beek of een kanaal. Treinreizigers hebben in dit gevarieerde landschap altijd wat anders om naar te kijken. Door de afwisseling van open en dichte gebieden langs het spoor zijn de panoramas maar kort te beleven. Door de stevige, relatief vlakke ondergrond en de aanwezigheid van veel woeste gronden ten tijde van de aanleg, was het realiseren van spoorwegen hier relatief gemakkelijk, hetgeen heeft geleid tot veel lange rechtstanden in de lijnvoering.

. De vorm verandert voortdurend. De lampjes zijn als zandwolken die door de wind worden opgestuwd en de duinvorming beïnvloeden. De ene keer rust het zand in de hoeken van het komvormige plein om dan weer ‘weggeblazen’ te worden. Het kunstwerk brengt op sprookjesachtige wijze de ervaring van de Veluwe tot in de stad. Reizend zand kwam tot stand nauwe samenwerking met  landschapsarchitect Lodewijk Baljon. Opdrachtgever was de gemeente Apeldoorn.

Giny Vos

Giny Vos (1959) studeerde aan de Gerrit Rietveldacademie en de Rijksacademie voor Beeldende Kunsten, beide in Amsterdam. In 2004 ontving ze voor haar hele oeuvre de Witteveen+Bosch prijs voor Kunst+Techniek. Recent werk is te vinden in de Stadsschouwburg van Utrecht: I’ll be your mirror, een bewegende ronde spiegel die bestaat uit 15 fragmenten (2016). In Leiden maakte ze voor museum Naturalis een groot lichtkunstwerk op de toren getiteld Lust for life (2000). In 2008 maakte ze het lichtkunstwerk Second thought in de fietsenstalling van station Groningen.