In 1940 werd de Leidseveertunnel geopend, gelegen aan de noordzijde van Utrecht Centraal. Aan de centrumzijde staat een beeldengroep met de titel Eendracht van het land. Het bestaat uit drie figuren in lendendoeken.
In het midden staat een man die de armen laat rusten op de schouders van twee vrouwfiguren aan weerszijden van hem. De vrouw aan de rechterkant heeft een vergelijkbare positie als de man. De andere vrouw kijkt in tegengestelde richting. Beide vrouwen geven elkaar de linkerhand. De man heeft in zijn rechterhand een zwaard. Een vrouw houdt de kling van het zwaard vast. De ander heeft een hoorn des overvloeds in haar handen. Het is waarschijnlijk Concordia, de Romeinse godin van de eendracht. Haar attribuut was de cornucopia: de hoorn des overvloeds.
De beeldengroep is voor zover bekend het laatste beeldhouwwerk van Gerrit Jan van der Veen. Het werd gehakt door G.W. Harmsen uit Euville Marbier: een Franse witte kalksteen.
Gerrit Jan van der Veen
Gerrit Jan van der Veen (1902-1944) was aanvankelijk leerling werktuigkundige aan de Spoorwegschool in Utrecht. Hij werkte enige tijd op de tekenkamer van de spoorwegen. Later volgde hij een opleiding aan de Rijksakademie van Beeldende Kunsten in Amsterdam. Hij studeerde daar beeldhouwkunst. Zijn leraar was Jan Bronner. Na zijn afstuderen won hij de zilveren Prix de Rome. Binnen dat kader verbleef hij enige tijd in Frankrijk.
Zijn bekendste werk is het uit 1939 stammende beeld van Wilhelmina Drucker aan de Churchilllaan in Amsterdam. Van der Veen maakte in 1935 een gebeeldhouwd portret van prinses Juliana waarvan diverse afgietsels zijn gemaakt. Er bevinden zich exemplaren in de Universiteiten van Utrecht, Leiden en Groningen. Een afgietsel staat sinds de jaren ’80 in de galerij van de Raad van State. Van der Veen kreeg ook bekendheid als verzetsheld. In de Tweede Wereldoorlog weigerde hij lid te worden van de Kultuurkamer en werd een leidende figuur in het kunstenaarsverzet. Hij werd in 1944 gearresteerd en kort daarna gefusilleerd.
