In het verstedelijkte stationsgebied van Utrecht was het Smakkelaarsveld een oase van rust met bomen, gras en een fragment van de Leidsche Rijn. Stukje bij beetje heeft het park plaatsgemaakt voor verkeerswegen en een tijdelijke fietsenstalling rond het station.
In 1983 schreef de gemeente een wedstrijd uit om het parkje van kunst te voorzien. Het werk moest het rustige en verstilde karakter van de plek en de relatie tot de omgeving versterken. David van de Kops inzending De elementen werd gekozen. Hij maakte vier abstracte sculpturen: De golf, De schildpad, De schelp en De slinger. De objecten vormen een eenheid en gaan op in de omgeving. De schelp is tegen een muur geplaatst. Een deel van het object hing in het water. De andere beelden met organische vormen stonden vrij in de ruimte.
De kunstenaar liet zich voor dit werk inspireren door het landschap van Zeeland, waar hij zijn atelier had. Hij was gefascineerd door de kleuren en de ruimtewerking van de natuur. De objecten zijn gemaakt van natuurlijk materiaal (keramiek). Ze hebben natuurlijke, ruwe vormen en zijn deels geglazuurd in blauw, geel en wit. Ook rood is zichtbaar: de kleur van de ongeglazuurde klei. Van de Kop stemde de kleuren van het kunstwerk af op de omgeving: de rode bakstenen van Hoog Catharijne en het witte kantoorgebouw dat voorheen aan het Smakkelaarsveld stond. De organische vormentaal, het kleur- en materiaalgebruik en het keramische craquelé versterken de wisselwerking tussen natuur en cultuur.
Van de Kop bouwde de objecten op uit plakken klei. Het werk werd uitgehold, (deels) geglazuurd en gebakken bij Atelier Structuur 68. De objecten werden ter plekke weer samengesteld. De (kleur)nummers van het glazuur en de mallen zijn nog aanwezig. Bij de herinrichting van het stationsgebied zal het kunstwerk gerestaureerd worden en herplaatst in een nieuw aan te leggen Smakkelaarsveld.
David Vandekop
David Johannes van de Kop (1937-1994) studeerde ruimtelijke vormgeving bij Carel Visser aan de Haagse Koninklijke Academie van Beeldende Kunsten. Hij zette zijn studie voort in Warschau. Van de kop werkte negentien jaar als docent aan de Koninklijke Academie voor Kunst en Vormgeving in ’s-Hertogenbosch en de Jan van Eyck Academie in Maastricht. Daarnaast werkte hij als beeldhouwer en ruimtelijk kunstenaar. Aanvankelijk maakte hij constructivistische beelden van ijzer. Vanaf de jaren ’70 begon Van de Kop met klei te werken en maakte hij grote, helder gekleurde keramische beelden met organische vormen. Uit 1981 stamt het werk Obstakel in Den Haag. Hij maakte elders in Utrecht twee keramiekkunstwerken zonder titel: aan de Ina Boudier-Bakkerlaan en de Camera Obscuradreef. Na 1989 werkte hij onder de naam David Vandekop. Zijn werk bevindt zich in verschillende collecties waaronder het Kröller-Müller Museum in Otterlo, het Stedelijk Museum in Amsterdam, het Gemeentemuseum in Den Haag en Museum Het Valkhof in Nijmegen.
