In 1969 zochten de Nederlandse Spoorwegen een kunstwerk voor de stationshal van Hoorn. De keus viel op een abstracte houtsnijwerk van Geertjan van Meurs. Het werk lijkt op het eerste gezicht een natuurlijke vorm te hebben: een stuk hout geërodeerd door wind en water. Bij nadere beschouwing zijn er vormen te herkennen die duidelijk handgemaakt zijn. De onderzijde is vrijwel vlak: alsof het op een sokkel zou moeten liggen. In Hoorn is het werk hoog aan de oostelijke wand van de stationshal bevestigd.
Geertjan van Meurs
Geertjan van Meurs (1926-2007) genoot zijn opleiding als schilder aan de Koninklijke Academie van Beeldende Kunsten in Den Haag. Hij leerde zichzelf houtsnijden en beeldhouwen. Van Meurs woonde en werkte een groot deel van zijn leven samen met zijn vrouw – beeldhouwer Louk van Meurs-Mauser (1929-2013) – in een huis dat hij zelf bouwde aan de Boulevard van Egmond aan Zee. Van Meurs was lid van de Groningse kunstenaarsvereniging De Ploeg, voorzitter van Museum van Egmond en bestuurslid van de Vereniging van Zeeschilders. Zijn sculpturen maakt hij bij voorkeur uit albast en linden- of grenenhout. Thema’s in zijn werk zijn water, zee en scheepvaart. In Egmond aan Zee staat op de Boulevard een beeld van zijn hand van Carrara marmer, getiteld De golf.
